Evet, Sevgililer Günü geçti ve kendimi acaba herkes aşkı buldu mu ya da sevildiğini hissetti mi diye merak ederken buldum. Tüm çiçekleri, çikolataları ve hediyeleri kastediyorum. Yeterli oldular mı?
So, Valentine’s Day is over, and I find myself wondering if everyone found love or felt loved. I mean all the flowers and chocolates and gifts. Were they enough?
Sevgililer gününü, onu çevreleyen tüm klişeler için değil, gerçekten sevdiğim insanlara benim için önemli olduklarını söylemek için ve kendilerini özel hissettirmek için kutlanacak bir gün olarak görüyorum. Ancak diğer herkesi düşünürken, sanırım çoğumuz bir kişiyle ilgilenmeyi unutuyoruz ki aslında en çok da ona sevdiğimizi söylememiz gerekiyor. Kim mi? Tabii ki kendimiz. Her defasında, başkalarını nasıl mutlu edeceğimizi düşünmek ve planlamak için o kadar çok zaman harcıyoruz ki bizi neyin mutlu edeceğini düşünmeye ve planlamaya çok az zaman kalıyor. Elbette başkalarını mutlu etmek sizi de mutlu eder ama söylemek istediğim en son ne zaman gerçekten kendinizle ilgilenmeye çalıştınız ve kendinize şu soruyu sordunuz, “Bugün beni ne mutlu eder?”
Ne istediğime dair kendimi nasıl dinleyeceğimi öğrenmek uzun zamanımı aldı. Öğrendiğim şey, insanın kendisini dinlemesinin tek yolu, yalnız zaman geçirmesi ve kendine kulak vermesi. Birkaç yıl önce başkalarını mutlu etmek için çok zaman harcadığımı ancak beni neyin mutlu edeceği konusunda kendime karşı tamamen dürüst olmadığımı fark ettim. Günümüzün hızlı hareket eden dünyasında, günlük hayatın ardından fazla zamanımız veya enerjimiz kalmadığını biliyorum, ancak hepimiz kendimizi ve sınırlarımızı dinlemeye ve kabul etmeye çalışmalıyız. Bu kadar çok şey yapabilen tek bir insan olduğumuzu ve her şeyin olduğu zaman gerçekleşeceğini hatırlamamız gerektiğinde insanların (özellikle ben), bir olayın gerçekleşmesini sağlamak için çok fazla çabalayarak çok zaman harcadıklarını düşünüyorum. Tabii ki, işleri halletmeye, başkalarına yardım etmeye ve tüm sorumluluklarımı yerine getirmeye çalışıyorum ama kendim için biraz zaman ayırmam gerekirse suçluluk duymuyorum.
Sizi mutlu eden şey her ne ise sadece onu yapın. Haftada birkaç saatinizi kendinizi dinlemek için ayırın. Ne dediğinizi duyun. Vücut egzersizi yapmayı seviyorum ve benim açımdan bu, kendime ayırdığım zamanım. İster yoga yapayım, ister koşayım isterse ağırlık kaldırayım, bu zamanı kendimi ne kadar çok sevdiğimi, vücudumun ne kadar güçlü olduğunu, ne kadar geliştiğimi ve aynada ne kadar hoş göründüğümü düşünerek geçiriyorum.
Tabii ki daha iyisini elde etmek için çalışmak istediğim şeylerin farkındayım ama sınırlarımı kabul etmeye çalışıyorum. Asla bir Victoria Secret modelinin bedenine sahip olmayacağım. Ama güçlü olan, kıvrımlı ve yuvarlak bir vücuda sahip olduğumu benimsiyorum ve bunun nasıl daha iyi olabileceği üzerinde çalışıyorum. Ne kadar iyi olduğumu ve kendim için yaptığım şeyin ne kadar iyi olduğunu düşünmeye çalışıyorum. Bir de bunu yaptığımda ne kadar mutlu hissedeceğimi. Bunun işe yaradığını bilmenizi isterim. Ben vaktimi vücut egzersizi ile geçiriyorum, sizin için bu bir yürüyüş ya da müzik dinlemek ya da yemek yapmak olabilir. Ancak ne yaparsanız yapın kendinizi dinlediğinizden emin olun. TV izlemek ya da internette ya da sosyal medyada gezinmek değil bahsettiğim şey. Bu işin Kilit noktası bu zamanı yalnız kalmaya ayırmanız. Yalnız kalmaktan korkmayın. Dinleyin ve öğrenin.
Artık kendinize zaman ayırmaktan bahsettiğime göre biraz da sınırlarınızı kabul etmekten bahsedeyim. Bu, sosyal medya ve internetin son zamanlarda hepimizin üzerinde kurduğu baskı nedeniyle özellikle kadınlar için ilginç bir konudur. Artık insanların içlerindeki güzelliğin farkında değiliz, sadece fotoğraflarının ne kadar iyi olduğuyla ilgileniyoruz. Birlikte tatil yapmaktan, yemek yemekten keyif almıyoruz çünkü insanlar ile birlikteyken yediğimiz yemekleri ve bulunduğumuz yerleri paylaşmak için fotoğraf çekmekle çok fazla meşgul oluyoruz. Bu, görünüşünüzü gerçekten de tamamen değiştirebileceğiniz çılgın uygulamaların yolunu açıyor. Vücudunuzu yeniden şekillendirin ve taklit ettiğiniz sahte bir hayatın sahte görüntüsüne uymak için sahte kendinizi yaratın. Bu, bir süredir beni gerçekten rahatsız ediyordu. Sonunda 12 yaşındaki kızım Asia’ya Instagram hesabı açması için izin verene kadar bu sorunun ne kadar büyük olduğunu anlamadım. Birkaç saat içinde kaç takipçisi olduğu ve hangi yorumları bıraktıkları konusunda endişelenmişti. Birdenbire, onun izni olmadan resimlerini yüklememi istememeye başladı. Nihayetinde bana hangi uygulamanın en iyi Photoshop’u yaptığını sorduğunda yüklemek istediği resimler hakkında kaygılıydı. Aman Allahım!!! Neler oluyor? 12 yaşında bir çocuk 3 saat içinde tüm bunlar ile ilgili endişelenmeye başlıyor. Bu, hep birlikte tartışmamız gereken ciddi bir problem.
Harika fotoğraflar çekmeyi seviyorum ve evet, yüzüme ışık eklemek ve mevcut gölgeleri yumuşatmak için uygulamalar kullanıyorum, ancak gerçekleşmekte olduğunu düşündüğüm sosyal konu dehşet verici. Sosyal medya, kadınların çok yatkın oldukları kendinden nefret etme olgusunu besliyor. Sokakta karşılaştığınız takdirde tanınmayacak halde olan arkadaşlarım var. Onlarla yalnızca Instagram üzerinden arkadaş olsaydınız, aynı kişi olduklarını bilemezdiniz. Bu tek kelimeyle YANLIŞ. Hepimizin hataları ve kusurları var. Anlatmaya çalıştığım şey kendinizi iyi ve yenilenmiş hissettirmekle ilgili, ancak bu, galiba çok ileri gitmek oluyor. Belki de bu uygulamalarla mükemmellik görüntüsü oluşturmak için artık kendimiz hakkında değiştirebileceğimiz herhangi bir şey arıyoruz. Belki bu fotoğraflara dokunduğumuzda, temelde, kadınların uzun süredir mücadele etmekte olduğu bu öz nefreti besliyoruz. Belki de bütün bu sahtelik gerçekten kendimize olan sevgimizin bitmesine neden oluyor. Bu soruları sadece daha fazla görüş almak için soruyorum. Bir kadın ve bir anne olarak endişeleniyorum. Kadınlar olarak hayattan çok fazla beklentileriniz var. Bu, gerçekçi olmayan beklentiler çantasına eklediğimiz bir başkası mı yoksa? Bu düzeltme duygusu düşük öz saygının azalmasına ve depresyona yol açabilecek bir tuzak olabilir mi? Lütfen sizde önerinizi yapın.
Sevgililer Günü Sonrası hakkındaki küçük konuşmamı özetlemek gerekirse, size şu soruyu soruyorum, “Kendinize âşık olmaya hazır mısınız?” Umarım cevabınız evettir çünkü hepimizin çok daha fazla sevgiye ihtiyacımız olduğuna inanıyorum ve bunu almanın ilk adımı, onu kendinize vermektir! Kendinizi mutlu etmeye zaman ayırın ve lütfen sınırlarınızı kabul edin. İç güzelliğinizde güzelleşin. Vücudunuza, yüzünüze, saçınıza ya da aklınıza gelen başka bir özelliğinize karşı olumsuz olmaktan vazgeçin. İyi olduğunuz ve sizi özel kılan tüm özelliklerinizi aklınızdan çıkarmayın. Kendinizle ilgilenmek için kendi kendinizi motive edin. Tüm kusurlarınıza rağmen özgünlüğünüzü kucaklayın ve en ama en inanılmaz insanı yani kendinizi canlandırın! Tüm ihtiyaçlarınız önemli ve meşrular. Onlar için bir nedeninizin olması gerekmiyor.
Geçmiş Sevgililer Gününüz Kutlu Olsun! Hepinizi seviyorum! ÖPÜLDÜNÜZ!
I find Valentines to be a day to celebrate not for all the clichés that surround it but really to tell the people you love that they are important to you. To make them feel special. In all this thinking of everyone else I think most of us forget to pay attention to the person that we should be saying I love you to the most. Ourselves. I have found that so many times we spend so much time thinking and planning on how to make others happy and very little time thinking and planning on what would make us happy. I mean of course making others makes you happy but when is the last time you really tried to take care of you. To ask yourself what would make me happy today? It has taken a long time for me to learn how to listen to what I want. What I have learned is the only way to hear yourself is to spend time alone and listen. I realized a few years ago that I spend a lot of time making other happy, but I really hadn’t been completely honest with myself about what would make me happy. I know in today’s fast-moving world we don’t have much time or energy left after the everyday of life but we all should start trying to hear and accept ourselves and our limits. I think people (especially me) spend a lot of time trying too hard to make it all happen when all we need to remember is that we are just one person who can only do so much and that everything happens when it happens. I mean of course I try to get things done and help others and meet all my responsibilities, but I don’t feel guilty if I need to take some time for me. Whatever it is that makes you happy just do it. Take a few hours a week to spend listing to you. Hear what you are saying. I love to work out and for me this is my time. Weather I am doing yoga, running, or lifting weights I spend this time thinking about how much I love me. How strong my body is. How much I have improved. How nice I look in the mirror. Of course, I see things that I want to work on making better, but I try to accept my limits. I will never have the body of a Victoria secret model. But I embrace that I have a curvy rounder type body that is strong, and I work on how this can get better. I try to think about how good I am and how good what I am doing is for me. How happy I will feel when I’m done. I am telling you that it works. I spend my time working out, for you it may be a walk or listening to music or cooking whatever it is just make sure that you can hear you. Watching TV or surfing around the Internet or social media is not what I am talking about. Take this time to be alone. That is the key. Don’t be afraid to be alone. Listen and learn.
Now that I have talked about making time for you how about accepting your limits. This is an interesting subject because of the pressures (especially for women) that social media and the internet has put on all of us lately. We no longer are aware of the beauty of people inside only how good their pictures are. We don’t enjoy vacations or dinners together because we are too busy taking photos to share of our food and of the place we are at the people we are with. This has open the way for crazy apps where you can actually completely change the way you look. Reshape your body and make a fake you to fit into a fake image of a fake life you are faking. This really has been bothering me for some time. I never really understood how big this problem was until I finally gave my 12-year-old daughter, Asia permission to have Instagram. Within hours she was concerned about how many followers she had and what comments they had left. She suddenly didn’t want me to post pictures of her without her ok. She was concerned about the pictures she wanted to post and when she finally asked me which app makes the best Photoshop I lost it. Really OMG!!! What is going on. A 12-year-old child is worried about all this in a matter of 3 hours. This is a serious problem we all need to discuss. I love taking great pictures and yes, I do use apps to add lighting and tone down shadows on my face but the social issue that I think are happening is terrifying. Social media is feeding the self-hate that women are so prone to. I have friends that are not recognizable if you meet them on the street. If you were friends with them only on Instagram, you would not know they were the same person. This is just wrong. We all have our faults and defects. I am all about making yourself feel good and improving but maybe this has gone too far. Maybe we are now just looking for anything we can change about ourselves with these apps to make the appearance of perfection. Maybe when we are touching up these photos we are essentially feeding this self-hate that women have had to struggle with for so long. Maybe all this fake is really making us fall out of love with ourselves. I am just asking these questions pretty much to get more opinions. As a woman and as a mother I am concerned. Life has so many expectations of us as women. Is this another one that we are adding to the unrealistic expectations bag? Can this sense of fixing be a trap that may lead to low self-esteem and depression? Please give your advice.
To wrap up my little spiel about Post Valentine’s day. I ask you “Are you ready to fall in love with you?” I hope the answer is yes because I believe that we all need a lot more love and the first step to receiving it is to give it, to yourself! Make time to make you happy and please accept your limits, flourish in your inner beauty, stop being negative to your body, face, hair, whatever, remember all the things that you are good at and that make you special, be self-motivated to take care of you. Embrace your originality with all its flaws and make the most of the most amazing person alive. You! All your needs are important and legitimate. You don’t have to have a reason for them. Happy Post Valentine’s Day! I love you all! XOXO!
